De weg naar huis

De laatste dagen van onze trip door Midden Amerika hebben we doorgebracht in de hoofdstad ban Costa Rica, San José. Het kleinschalige hotelletje waar we verbleven lag redelijk in het centrum en op loopafstand van de Avenida Central. Een grote winkelstraat alleen voor voetgangers en met een aantal pleinen. Aan een van deze pleinen lag een museum wat we een bezoekje hebben gebracht. het bleek echter dat het een 3 in 1 museum was. O.a. Een 'goud' museum. Dit museum vertelde veel over de geschiedenis van de cultuur van het land. Ook hebben we een bezoek gebracht aan het Nationaal Museum welke aan een ander plein lag. We dus behoorlijk wat cultuur opgesnoven in de hoofdstad en zo ook veel geleerd over de geschiedenis van het land en de cultuur.

De stad kent ook vele goede lekkere restaurants die we natuurlijk uitgeprobeerd hebben. Zo hebben we de laatste avond op aanraden van ons hotel, welke een gerund wordt door een Italiaans stel gegeten bij een... Je raadt het al, een echte Italiaan. Nee, geen pizza, maar echte Italiaanse pasta's. 
De laatste dagen vlogen voorbij en voor we het wisten zaten we in de taxi op weg naar de luchthaven. Waar we dachten snel te kunnen inchecken hadden we het erg mis. Na eerst een 'departure tax' betaald te hebben (wat normaal in je vliegticket zit) en twee controles waarbij alles op papier werd overgeschreven uit een paspoort en we ook nog eens een ander document met foto anders dan ons paspoort moesten laten zien, konden we inchecken. Het bleek echter al snel dat er wat mis was. De persoon achter de balie begon steeds bezorgder te kijken en er werden hulptroepen opgetrommeld. Wat bleek, doordat onze terugvluchten uit twee boekingen bestonden en deze boekingen nog op naam stonden van een andere luchtvaartmaatschappij konden ze ons niet inchecken. Gelukkig waren we extra vroeg naar de luchthaven gekomen. Na een half uur werd er verteld dat de 'supervisor' aan het proberen was om contact op te nemen met de luchtvaartmaatschappij waar het om ging. Dit lukte in eerste instantie niet waardoor we te horen kregen dat we dan pas zaterdag mee konden met een volgende vlucht en dat we zelf maar even een paar belletjes moeten plegen om de situatie uit te leggen. Mooi niet... Na wat aandringen werd er nog een poging gewaagd en na een uur gebeurde dan toch het wonder dat de printer onze tickets uitspuugde. Eindelijk, op weg.

Hoewel we op San José een kleine vertraging opgelopen hadden (nee, dat kwam niet door ons ;)), kwamen we tot ons geluk wat eerder aan in Toronto waardoor we niet hoefden te rennen naar onze aansluiting. Helaas bleek echter dat onze vlucht naar Frankfurt 1,5 uur vertraging had. Dat zou betekenen dat we onze andere vlucht, richting Amsterdam niet meer zouden halen. Geen man overboord, er gaan genoeg vluchten van Frankfurt naar Amsterdam en we zouden dan gewoon overgeboekt worden.
Door de vertraging konden we nog net vlak voordat de eet tentjes gingen sluiten nog wat eten halen op de luchthaven. Toen we ons net geïnstalleerd in en stoel bij de gate hadden kwam het omroep bericht dat de vertraging nu 4 uur was vanwege onderhoud aan het vliegtuig! Dat zou betekenen dat we pas om 2 uur middernacht hier vertrekken en nog later aankomen op Frankfurt... De terugreis wordt alsmaar langer en langer.
Ter compensatie aan de vertraging zouden er etensbonnen geregeld worden, maar de eet tentjes waren nu allemaal dicht. Er werden dus maar wat vliegtuigtrollies opgetrommeld met drinken en snacks.

En dan kan het wachten beginnen. Een mooie gelegenheid om dit verhaaltje dus te typen. Het is bijzonder om te zien hoe iedereen zijn eigen problemen heeft met de flinke vertraging. Mensen wisselen spontaan hun verhaal uit waarvoor ze naar welke bestemming gaan. Heeft de ene morgen een bruiloft van z'n beste vriend, de andere een 'internationale' treinverbinding die ze moet halen en de volgende een rondreis die nu helemaal in het honderd loopt.

Voorlopig zitten we nog eventjes in Canada, en wanneer we in Nederland zijn? We hopen alsnog donderdag, maar wat het echt zal worden zullen we moeten afwachten...